غزل شماره پنج حافظ با اجرای فریدون فرح اندوز

دل می رود زِ دستم صاحب دلان خدا را دردا که راز ِ پنهان خواهد شد آشکارا کشتی شکستگانیم ای باد ِ شُرطه برخیز باشد که باز بینم دیدار آشنا را ده روزه مهر ِ گرد.